Het Schaap en de Paarden
De Duitse taalkundige August Schleicher hield zich bezig met vergelijkende taalwetenschap. Om de woordenschat van verschillende talen te kunnen vergelijken schreef hij de fabel Het Schaap en de Paarden. Hij vertaalde deze fabel zelf naar het Proto-Indo-Europees, de veronderstelde oertaal waar zowel Engels als het Nederlands van afstammen.
| Het Schaap en de Paarden | The Sheep and the Horses |
| Op een heuvel, een schaap dat geen wol had, zag paarden. Één trok een zware wagen voort. Één droeg een zware last. En één droeg snel een man. Het schaap zei tegen de paarden: "Mijn hart doet pijn als ik een man paarden zie drijven." De paarden zeiden: "Luister schaap, Ons hart doet pijn als we dit zien: Een man, de meester, maakt van de wol van het schaap, een warm kledingstuk voor zichzelf, en het schaap heeft geen wol." Na dit gehoord te hebben, vluchtte het schaap de open vlakte in. |
On a hill, |
| 2025 Harmen Schoonekamp | contact | Talennet | Webplattegrond |.
"Een boek is als een mens - spitsvondig en saai, moedig en laf, mooi en lelijk. Voor elke bloemrijke gedachte zal er een natte, schurftige bastaardpagina zijn en voor elke duikvlucht is er een tik op de vleugels om ons eraan te herinneren dat de was de vleugels niet bijeenhoudt zo dichtbij de zon.
A book is like a man - clever and dull, brave and cowardly, beautiful and ugly. For every flowering thought there will be a page like a wet and mangy mongrel, and for every looping flight a tap on the wing and a reminder that wax cannot hold the feathers firm too near the sun.
"
